Το συναινετικό διαζύγιο αποτελεί έναν εύκολο τρόπο λύσης του γάμου, όταν η απόφαση του ζευγαριού είναι κατασταλαγμένη και θέλουν από κοινού να αποφύγουν τις εκατέρωθεν έριδες και αντιδικίες. Με τη νέα διαδικασία έκδοσης συναινετικού διαζυγίου η αρμοδιότητα για τη λύση του γάμου μεταφέρθηκε από τα Δικαστήρια στους Συμβολαιογράφους. Ειδικότερα, ο γάμος λύνεται πλέον, όχι με δικαστική απόφαση, αλλά με συμβολαιογραφική πράξη. Κατά τη νέα διαδικασία, παραμένει υποχρεωτική η εκπροσώπηση των συζύγων από δικηγόρους, οι οποίοι συνυπογράφουν με τους συζύγους ή και μόνοι τους, εφόσον τους έχει χορηγηθεί ειδικό συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο, τη συμβολαιογραφική πράξη συναινετικού διαζυγίου, το συμφωνητικό λύσης του γάμου, καθώς και τη συμφωνία για την επιμέλεια, την επικοινωνία και τη διατροφή, σε περίπτωση ανήλικων τέκνων. Η ειδική πληρεξουσιότητα για την υπογραφή των ως άνω εγγράφων θα πρέπει να έχει χορηγηθεί προς τους δικηγόρους μέσα στον τελευταίο μήνα πριν την υπογραφή τους. Σύμφωνα με τη νέα διαδικασία συναινετικού διαζυγίου, μεταξύ της υπογραφής της έγγραφης συμφωνίας των συζύγων για τη λύση του γάμου και της υπογραφής της συμβολαιογραφικής πράξης θα πρέπει να μεσολαβεί χρονικό διάστημα τουλάχιστον δέκα (10) ημερών. Για την απόδειξη της ημερομηνίας υπογραφής του συμφωνητικού λύσης του γάμου το τροποποιημένο άρθρο 1441 του Αστικού Κώδικα προβλέπει ότι το γνήσιο των υπογραφών των συζύγων επ’ αυτού θα πρέπει να βεβαιώνεται από τη Γραμματεία του Ειρηνοδικείου της έδρας του συμβολαιογράφου που θα καταρτίσει τη συμβολαιογραφική πράξη. Αντίγραφο της συμβολαιογραφικής πράξης κατατίθεται στο ληξιαρχείο, όπου έχει καταχωρισθεί η σύσταση του γάμου και όπως ίσχυε και στην περίπτωση της δικαστικής απόφασης, εξακολουθεί να είναι υποχρεωτική η πνευματική λύση του θρησκευτικού γάμου στην αρμόδια Ιερά Μητρόπολη.

• Ασφαλιστικά μέτρα – ΑΓΩΓΕΣ (επιμέλειας, διατροφής, επικοινωνίας τέκνων, μετοίκησης, παύσης προσβολής προσωπικότητας), σχέσεις μεταξύ συζύγων

  4. Ασφαλιστικά μέτρα μετοίκησης.

• Τα ασφαλιστικά μέτρα διατάζονται σε επείγουσες περιπτώσεις ή για να αποτραπεί επικείμενος κίνδυνος (αρ.682 παρ.1 ΚΠολΔ).

Ο σκοπός του ασφαλιστικού μετρου είναι να εξασφαλιστεί ή να διατηρηθεί ένα δικαίωμα (ακόμα και υπό αίρεση ή προθεσμία), ή να ρυθμιστεί προσωρινά μια κατάσταση, γι’αυτό κι ο νόμος ορίζει ρητά, ότι η απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων, δεν μπορεί να οδηγεί σε πλήρη ικανοποίηση του δικαιώματος, του οποίου ζητείται η εξασφάλιση ή η διατήρηση.

Για αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων που κατατίθενται από 01-01-2016, το δικαίωμα μπορεί να αφορά και μέλλουσα απαίτηση (αρ.682 παρ.1 εδ.2 ΚΠολΔ).

 Ο σκοπός του ασφαλιστικού μετρου είναι :

• Να εξασφαλιστεί ή να διατηρηθεί ένα δικαίωμα (ακόμα και υπό αίρεση ή προθεσμίαάρ.682 παρ.1 εδ.2 ΚΠολΔ)άρ.682 παρ.1 εδ.1 ΚΠολΔ, ή

• Να ρυθμιστεί μια κατάστασηάρ.682 παρ.1 εδ.1 ΚΠολΔ.

Αγωγή αποκτημάτων εντός γάμου.

Η πατρότητα τέκνου γεννά πολύπλοκα νομικά ζητήματα, ειδικά σε περιπτώσεις ύπαρξηςενός τυπικά έγκυρου και ουσιαστικά ανύπαρκτου γάμου της μητέρας του με το σύζυγό της και σύναψης της τελευταίας κατά το κρίσιμο διάστημα της σύληψης σαρκικών σχέσεων με τρίτο πρόσωπο. Τεκμήριο πατρότητας ή Τεκμήριο καταγωγής από γάμο Το τέκνο που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του γάμου της μητέρας του ή μέσα σε τριακόσιες (300) ημέρες από τη λύση ή την ακύρωση του γάμου της τεκμαίρεται ότι έχει πατέρα τον σύζυγο της μητέρας του (τέκνο γεννημένο εντός γάμου). Δηλαδή με την γέννηση του τέκνου εντός των παραπάνω χρονικών πλαισίων ιδρύεται αυτομάτως ο συγγενικός δεσμός του με τον σύζυγο της μητέρας του. Ακόμη και εάν στην πραγματικότητα δεν κατάγεαι από τον σύζυγο, εάν δεν προσβληθεί η τεκμαιρόμενη πατρότητα, πατέρας υπό νομική έννοια παραμένει ο σύζυγος. Αδιάφορος είναι ο χρόνος υποβολής της αίτησης ή της αγωγής διαζυγίου, ακόμη και στην περίπτωση αποδειχθεί δικαστικά η διάσταση των συζύγων πριν το διαζύγιο, όπερ σημαίνει ότι η σαρκική επαφή είναι μάλλον απίθανη. Τέκνο γεννημένο σε γάμο θεωρείται και το τέκνο που γεννήθηκε ύστερα από μεταθανάτια τεχνητή γονιμοποίηση, εφόσον υπάρχει η απαιτούμενη δικαστική άδεια. Αν ωστόσο το τέκνο γεννήθηκε μετά την τριακοσιοστή (300η) ημέρα από τη λύση ή την ακύρωση του γάμου, η απόδειξη της πατρότητας του συζύγου βαρύνει αυτόν που την επικαλείται. Το ίδιο ισχύει και όταν η τεχνητή γονιμοποίηση έγινε μετά τον θάνατο του συζύγου, παρά την έλλειψη δικαστικής άδειας. Με το τεκμηρίο πατρότητας τεκνου αυτομάτως επέρχονται όλες οι συνέπειες που επιφέρει αυτή η σχέση συγγένειας, όπως δικαίωμα και υποχρέωση διατροφής του τέκνου, εξ αδιαθέτου κληρονομικό δικαίωμα κ.α. ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΕΚΝΟΥ Ένα τέκνο που γεννιέται χωρίς γάμο των γονέων του μπορεί να αναγνωρισθεί από τον πατέρα του είτε εκούσια είτε δικαστικά. Η αναγνώριση αυτή οδηγεί στο να απολαμβάνει το παιδί όλα τα δικαιώματα του παιδιού που γεννιέται σε γάμο. Αυτό σημαίνει ότι έχει πλήρη συγγένεια τόσο με τον πατέρα του όσο και με τους συγγενείς του, ενώ παιδί και πατέρας συνδέονται πλέον με σχέση γονικής μέριμνας. Τέλος, το παιδί αποκτά κληρονομικά δικαιώματα (νόμιμη μοίρα κι εξ’ αδιαθέτου διαδοχής). α. Εκούσια αναγνώριση πατρότητας μπορεί να ζητηθεί από τον πατέρα ή τους γονείς του (αν έχει πέθανει), εφόσον η μητέρα δώσει τη συναίνεσή της (αν ζει). Η δήλωση γίνεται είτε σε συμβολαιογράφο είτε με διαθήκη, ακόμα και πριν τη γέννηση του τέκνου έως και μετά το θάνατό του (αν άφησε παιδιά, αλλιώς έως αυτόν). Η δήλωση και η αποδοχή δίνονται αυτοπροσώπως με συμβολαιογραφικό έγγραφο, ενώ δεν επιτρέπεται ανάκλησή τους. Η εκούσια αναγνώριση μπορεί να προσβληθεί μόνο από το ίδιο τέκνο, τους γονείς αν υπάρχει ζήτημα έλλειψης δικαιοπρακτικής ικανότητας ή συναίνεσης, καθώς και από πρώην άφαντο γονέα. β. Δικαστική αναγνώριση πατρότητας μπορεί να ζητηθεί από τρία πρόσωπα. Πρώτον, από τη μητέρα του τέκνου (με κριτήρια πάντα δικαιοπρακτικής ικανότητας), δεύτερον από το ίδιο το τέκνο και τρίτον από τον πατέρα (ή τους γονείς του) αν η μητέρα αρνήθηκε να δώσει τη συναίνεσή της για εκούσια αναγνώριση. Το δικαίωμα του παιδιού είναι αυτοτελές σε σχέση με της μητέρας, η μητέρα δηλαδή το ασκεί για το πρόσωπό της και όχι ως εκπρόσωπος του παιδιού. Η αναγνώριση μπορεί να στραφεί και κατά των κληρονόμων του εκάστοτε γονέα. Η πατρότητα αποδεικνύεται με τεκμήριο πατρότητας την σαρκική συνάφεια των δύο εμπλεκομένων στο κρίσιμο διάστημα, ενώ βέβαια υπάρχουν μέθοδοι ταυτοποίησης μέσω εξετάσεων DNA. ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΠΑΤΡΟΤΗΤΑΣ Νομιμοποιούμενα πρόσωπα που μπορούν να προβούν σε προσβολή της πατρότητας τέκνου είναι: α) ο σύζυγος της μητέρας, ο οποίος με την αγωγή στρέφεται κατά της μητέρας και του τέκνου αυτής, β) οι ανιόντες και δη η μητέρα ή ο πατέρας του συζύγου (εάν ο σύζυγος πέθανε χωρίς να έχει χάσει το δικαίωμα προσβολής), οι οποίοι με την αγωγή στρέφονται κατά του τέκνου και της μητέρας αυτού, γ)το τέκνο, το οποίο με την αγωγή στρέφεται κατά της μητέρας αυτού και του συζύγου της, δ) η μητέρα του τέκνου, η οποία με την αγωγή της στρέφεται κατά του ίδιου του τέκνου και του συζύγου αυτής, ε) ο άνδρας (εραστής) με τον οποία η μητέρα, βρισκόμενη σε διάσταση με τον σύζυγό της, είχε μόνιμη σχέση με σαρκική συνάφεια κατά το κρίσιμο διάστημα της σύλληψης, ο οποίος με την αγωγή του στρέφεται κατά του τέκνου και των δύο συζύγων. Η ως άνω αγωγή προσβολής εγείρεται από τα ως άνω πρόσωπα είτε αυτοπροσώπως είτε με ειδικό πληρεξούσιο. Η προσβολή πατρότητας τέκνου αποκλείεται: α) για τον σύζυγο της μητέρας, εάν παρέλθει ένα (1) έτος αφόρου πληροφορήθηκε τον τοκετό και τα περιστατικά από τα οποία προκύπτει ότι η σύλληψη του τέκνου δεν έγινε απ’ αυτόν, και σε κάθε περίπτωση, όταν περάσουν πέντε (5) έτη από τον τοκετό, β) για τον πατέρα ή τη μητέρα του συζύγου, όταν περάσει ένα (1) έτος από τότε που πληροφορήθηκαν τον θάνατο του υιού τους (και συζύγου) και την γέννηση του τέκνου, γ) για το ίδιο το τέκνο, εφόσον παρήλθε ένα έτος από την ενηλικίωσή του, δ) για την μητέρα, εφόσον παρέλεθει ένα (1) έτος από τον τοκετό ή εφόσον υπάρχει σοβαρός λόγος για την μη προσβολή της πατρότητας κατά τη διάρκεια του γάμου, έξι (6) μήνες αφότου λύθηκε ή ακυρώθηκε ο γάμος με τον σύζυγό της και ε) για τον εραστή της μητέρας, δύο (2) έτη μετά τον τοκετό. Αποτέλεσμα της προσβολής πατρότητας είναι ότι το τέκνο χάνει την ιδιότητα τέκνου γεννημένο εντός γάμου αναδρομικά από την γέννησή του και οι συγγενικοί δεσμοί με τον τεκμαιρόμενο πατέρα του και τους συγγενείς αυτού σπάνε. Σε περίπτωση που η διαδικασία προσβολής πατρότητας εκκινήθη από τον εραστή της μητέρας του τέκνου και εξεδόθη αμετάκλητη δικαστική απόφαση που την κάνει δεκτή, τότε επέρχεται αυτομάτως και δικαστικήαναγνώριση του τέκνου, με όλες τις έννομες συνέπειες που κάτι τέτοιο συνεπάγεται. 

Εξωδικαστική επίλυση θεμάτων αποζημίωσης – Αγωγή αποζημίωσης από τροχαία ατυχήματα με αυτοκίνητα, αγωγές κατά ασφαλιστικών εταιρειών και Επικουρικού Κεφαλαίου.

ΥΛΙΚΕΣ ΖΗΜΙΕΣ Οι πρώτες ημέρες μετά από ένα τροχαίο ατύχημα είναι πολύ σημαντικές στον καθορισμό ή στην ενδεχόμενη έκβαση της περίπτωσής σας και της αποζημίωσης σας. Τα ασφαλιστήρια συμβόλαια ατυχήματος αυτοκινήτων επιτρέπουν την αποζημίωση των ιατρικών λογαριασμών & των χαμένων αμοιβών από απώλεια εισοδήματος όταν απέχετε από την εργασία σας ενώ αναρρώνετε από τους τραυματισμούς σας. Μπορείτε να έχετε το δικαίωμα αποζημίωσής σας ακόμα κι αν είσασταν επιβάτης σε ένα τροχαίο ατύχημα. Οι αποζημιώσεις που μπορείτε να διεκδικήσετε είναι βασισμένες στα προβλήματα υγείας που δημιουργήθηκαν από το τροχαίο ατύχημα και στο βαθμό που δυσκολεύουν τις καθημερινές σας δραστηριότητες (“suffering“), καθώς επίσης και για τούς λογαριασμούς που προέκυψαν κατά τη διάρκεια της αποκατάστασης. ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΓΙΑ: ΥΛΙΚΕΣ ΖΗΜΙΕΣ Εξαιτίας του αυτοκινητικού ατυχήματος προκαλούνται σχεδόν πάντοτε υλικές ζημιές στα ίδια τα αυτοκίνητα, οι οποίες είναι είτε υπερβολικά εκτεταμένες, ώστε να μπορεί να γίνει λόγος για καταστροφή του αυτοκινήτου ή πρόκειται περί μερικών βλαβών, οι οποίες μπορούν να αποκατασταθούν. Ο υπαίτιος του τροχαίου ατυχήματος ή δυστυχήματος υποχρεούται να αποζημιώσει τον τραυματισθέντα ή την οικογένεια του θύματος, κατά το μέτρο της ευθύνης του, η οποία μπορεί να είναι πλήρης (στο 100%) ή μερική, δηλ. ένα ποσοστό ευθύνης να φέρει και το ίδιο το θύμα. Ο ζημιωθείς σε αυτοκινητικό ατύχημα δικαιούται να αξιώσει αποζημίωση από τον υπαίτιο. Συνήθως, την αποζημίωση καλύπτει η ασφαλιστική εταιρεία του υπαιτίου. Υπόχρεοι για την αποζημίωση είναι: 1) η εταιρεία που ασφαλίζει το ζημιογόνο αυτοκίνητο 2) ο ιδιοκτήτης του ζημιογόνου αυτοκινήτου 3) ο οδηγός του ζημιογόνου αυτοκινήτου . Και οι τρεις ευθύνονται εις ολόκληρον. Ο ιδιοκτήτης του βλαβέντος αυτοκινήτου μπορεί να ζητήσει: 1) Υλική ζημία που υπέστη το αυτοκίνητό του. (Πρέπει να προσκομίσει τα τιμολόγια της επισκευής του αυτοκινήτου, ή, αν αυτό δεν έχει επισκευαστεί ακόμα, μια εκτίμηση από συνεργείο για την απαιτούμενη δαπάνη επισκευής, ανταλλακτικά κ.α. Αν το αυτοκίνητο έχει υποστεί τέτοια ζημιά ώστε είναι ασύμφορη η επισκευή του, δηλαδή η απαιτούμενη δαπάνη επισκευής υπερβαίνει την εμπορική αξία του αυτοκινήτου κατά το χρόνο της σύγκρουσης, τότε μιλάμε για πλήρη καταστροφή του αυτοκινήτου, και στην αγωγή ζητάμε όλη την αξία του αυτοκινήτου, μείον την όποια αξία του μετά το ατύχημα. 2) Μείωση της αξίας του αυτοκινήτου. Μετά το ατύχημα, η αξία του αυτοκινήτου έχει μειωθεί. Ακόμα και αν έχει επισκευαστεί πλήρως, δεν παύει να είναι τρακαρισμένο . Υπολογίζουμε την αξία του πριν την σύγκρουση, εκτιμούμε πόση είναι η αξία του μετά τη σύγκρουση και ζητάμε την διαφορά. 3) Στέρηση της χρήσης του αυτοκινήτου . Τα ποσά που δαπάνησε ο ιδιοκτήτης για να μετακινείται με ταξί ή για να νοικιάσει άλλο αυτοκίνητο, για το χρονικό διάστημα που το αυτοκίνητό του έμεινε στο συνεργείο. 4) Μεταφορά με γερανό. Ακόμα και αν το αυτοκίνητο μεταφέρθηκε με γερανό της οδικής βοήθειας με την οποία είναι συμβεβλημένος ο ιδιοκτήτης (και άρα δεν πλήρωσε τίποτα), ωστόσο η δαπάνη που θα κατέβαλε για την μεταφορά με γερανό είναι κατά νόμο αποδοτέα από τους εναγόμενους. 5) Χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη.

ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΤΡΟΧΑΙΑ Ποιος δικαιούται χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης; Δεν δικαιούνται όλοι οι συνδεδεμένοι με τον θανόντα χρηματικής ικανοποίησης λόγω ψυχικής οδύνης. Θα πρέπει να υπάρχει ένας στενός δεσμός ανάμεσα στον θανόντα και στον ενάγοντα. Τα πρόσωπα που δικαιούνται ψυχικής οδύνης περιλαμβάνουν:

• Σύζυγοι

• Τέκνα

• Εγγόνια

• Γονείς

• Αδέλφια

• Ορισμένοι συγγενείς εξ αγχιστείας

Αξιώσεις από θανατηφόρο τροχαίο ατύχημα μπορούν να έχουν οι κληρονόμοι του θανόντος, όσοι δικαιούνταν να ζητήσουν από αυτόν διατροφή, συνεισφορά κι υπηρεσίες κι οι συγγενείς του (ως προς το κονδύλιο της χρηματικής ικανοποίησης λόγω ψυχικής οδύνης). Συγκεκριμένα μπορούν να διεκδικηθούν τα εξής κονδύλια: Α) Περιουσιακές Ζημίες Οι κληρονόμοι μπορούν να διεκδικήσουν να αποζημιωθούν για την περιουσιακή ζημιά που υπέστη ο θανών, όπως για τις ζημίες που τυχόν υπέστη το όχημά του (επισκευή, αποζημίωση για ολική καταστροφή, αποζημίωση για μείωση εμπορικής αξίας), για μεταφορά και φύλαξη του οχήματος, για τα καταστραφέντα προσωπικά είδη του θανόντα, για κάθε είδους δαπάνη για τα νοσήλια του θανόντα (αν ο θανών νοσηλεύθηκε κατόπιν του τροχαίου και μέχρι την κατάληξή του), για αποκλειστικούς νοσοκόμους, για βελτιωμένη διατροφή, κτλ. Β) Έξοδα Κηδείας-Ταφής Στα έξοδα Κηδείας περιλαμβάνεται κάθε δαπάνη που αναφέρεται στην πράξη της ταφής του προσώπου και στη σχετική τελετή. Έξοδα Κηδεία-Ταφής δικαιούνται να ζητήσουν οι κληρονόμοι από κοινού ή ο κληρονόμος που τα κατέβαλε. Γ) Αποζημίωση για Στέρηση Διατροφής, Συνεισφοράς, Υπηρεσιών Σύμφωνα με το άρθρο 928 του Αστικού Κώδικα, ο υπόχρεος σε αποζημίωση για τη θανάτωση κάποιου άλλου, βαρύνεται με την αποζημίωση όλων εκείνων των προσώπων, τα οποία δυνάμει του νόμου μπορούσαν να απαιτήσουν διατροφή από το θύμα. Διατροφή δικαιούνται να ζητήσουν ο σύζυγος, οι ανιόντες και κατιόντες (γονείς, τέκνα, παππούς, γιαγιά κτλ) και τα αδέλφια. Επίσης, σύμφωνα με τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα, καθιερώνεται η αμοιβαία υποχρέωση των συζύγων για κοινή συμβολή τους (με τα εισοδήματα, την περιουσία τους αλλά και την προσωπική τους εργασία) στις οικογενειακές ανάγκες (διατροφή δική τους, διατροφή των τέκνων τους κι υποχρέωση για συμβολή στις ανάγκες του οικογενειακού οίκου). Ο επιζών σύζυγος στερείται τη συνεισφορά του θανόντος συζύγου και δικαιούται αποζημίωση για την στέρηση αυτής της συνεισφοράς. Τέλος, σύμφωνα με τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα, οι γονείς, υπό κάποιες προϋποθέσεις, δύνανται να διεκδικήσουν από τα τέκνα παροχή υπηρεσιών. Με το θάνατο σε τροχαίο κάποιου από τα τέκνα τους, στερούνται αυτές τις υπηρεσίες και δικαιούνται αποζημίωσης για τη στέρηση των υπηρεσιών αυτών. Δ) Χρηματική Ικανοποίηση λόγω Ψυχικής Οδύνης Η στενή σύνδεση που έχουν διάφορα πρόσωπα με το θανόντα συνεπάγεται ιδιαίτερο ψυχικό πόνο λόγω του θανάτου του. Ο ψυχικός αυτός πόνος κατ’ αρχήν δεν είναι αποτιμητέος σε χρήμα. Ωστόσο, επιδικάζεται μια εύλογη αποζημίωση λόγω αυτού του ψυχικού πόνου. Η χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης είναι συνήθως το πιο κομβικό κονδύλιο που περιλαμβάνεται στο αγωγικό δικόγραφο. 2) ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΙ ΧΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΛΟΓΩ ΨΥΧΙΚΗΣ ΟΔΥΝΗΣ Δικαιούνται χρηματικής ικανοποίησης λόγω ψυχικής οδύνης οι στενά συνδεδεμένοι με το θανόντα. Στην πράξη, στενά συνδεδεμένα θεωρούνται τα μέλη της οικογένειας του θύματος. Η έννοια της οικογένειας, ωστόσο, δεν καθορίζεται από το νόμο, αλλά από τη νομολογία. Η συμβίωση των προσώπων που συνιστούν την οικογένεια με το θανόντα έχει σημασία για τον προσδιορισμό του ποσού της χρηματικής ικανοποίησης. Συγκεκριμένα, έχει κριθεί νομολογιακά ότι στην έννοια της οικογένειας ανήκουν: α) Γονείς β) Πατριός, Μητριά γ) Παππούς, Γιαγιά δ) Πεθερός, Πεθερά (υπό προϋποθέσεις) ε) Αδέλφια στ) Ετεροθαλή αδέλφια ζ) Σύζυγος η) Μνηστοί (υπό προϋποθέσεις) θ) Σύντροφος – Ελεύθερη Συμβίωση (υπό προϋποθέσεις – σπάνιες περιπτώσεις) ι) Τέκνα ια) Εγγόνια ιβ) Δισέγγονα ιγ) Θετά τέκνα ιδ) Κυοφορούμενο τέκνο ιε) Τέκνο συζύγου θανόντα (υπό προϋποθέσεις – σπάνιες περιπτώσεις) ιστ) Γαμπρός, Νύφη από τέκνα (υπό προϋποθέσεις – σπάνιες περιπτώσεις) ιζ) Θείοι, Θείες (υπό προϋποθέσεις – πολύ σπάνιες περιπτώσεις)  

Αγωγή αποζημίωσης από ιατρικό σφάλμα

Το γραφείο μας εξειδικεύεται σε υποθέσεις ιατρικού δικαίου με ιστορικό έντονης δικαστηριακής πρακτικής γύρω από ζητήματα αστικής και ποινικής ευθύνης ιατρών και παραϊατρικού προσωπικού, ανακύπτοντα από αμέλεια. Ενδεικτικά αναφέρονται οι κάτωθι τομείς ενασχόλησης του γραφείου μας, που άπτονται του δικαίου της υγείας:
– Διεξαγωγή αστικών και ποινικών δικαστηρίων επί ζητημάτων ιατρικής ευθύνης από αμέλεια κατά τη διάρκεια επέμβασης/ιατροχειρουργικής πράξης (malpractice). Συνεργασία με έμπειρη εξειδικευμένη ιατρική ομάδα παρέχουσα τις απαραίτητες γνώσεις επί ιατρικών επιστημονικών θεμάτων, σχετική βιβλιογραφία και ιατρικών κατευθυντήριων οδηγιών (guidelines).
– Προστασία ιατρών από πειθαρχικές διώξεις, παρακολούθηση και υποστήριξη όλης της διαδικασίας της Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης, σύνταξη υπομνημάτων και παράσταση ενώπιον των πειθαρχικών οργάνων.
– Ζητήματα ιατρικής δεοντολογίας, ιεράρχηση στην ισχύουσα νομοθεσία, υποχρεώσεις και ποινές.
– Ενημέρωση σχετικά με ζητήματα έκτασης ιατρικού απορρήτου, ενημέρωσης ασθενούς, λήψης συναίνεσης. Σύνταξη συμβάσεων προς κλινικές για έγκυρη λήψη συναίνεσης.

• Σύνταξη συμβάσεων που ρυθμίζουν σχέσεις ιδιωτικού δικαίου.
• Ρύθμιση ζητημάτων πολυκατοικίας και διαφορών μεταξύ συνιδιοκτητών. Γειτονικό δίκαιο.
• Αναγκαστική εκτέλεση για είσπραξη οφειλών, κατασχέσεις, προσημειώσεις υποθηκών, διενέργεια πλειστηριασμών.
• Ίδρυση σωματείων, αστικών μη κερδοσκοπικών εταιρειών. Πλήρης νομική υποστήριξη σχετικά με τροποποίηση των καταστατικών τους. Διαχείριση ιδρυμάτων και ενημέρωση περί της ειδικής νομοθεσίας που διέπει τις διάφορες κατηγορίες.Σωματείο είναι η ένωση 20 τουλάχιστον εργαζομένων που απασχολούνται στον ίδιο κλάδο της οικονομίας ή εργάζονται στον ίδιο εργοδότη. Τα πρωτοβάθμια σωματεία διακρίνονται σε: Ομοιοεπαγγελματικά, Κλαδικά, Επιχειρησιακά, Τοπικά, Πανελλαδικά & Τοπικά Παραρτήματα.
• Εμπράγματο δίκαιο, διεκδικητικές αγωγές, αγωγές διανομής, εξειδικευμένα ζητήματα χρησικτησίας, αιτήσεις και αγωγές Κτηματολογίου, μεταβιβάσεις, διεκπεραίωση πάσης φύσεως συμβολαιογραφικών πράξεων που αφορούν εμπράγματα δικαιώματα.